Tijdens de AUTI-DOE-DAG op 5 november 2011 in het Dolfinarium te Harderwijk, heeft Stichting SAM een demonstratie sessie gehouden. Het betreft een sessie van de therapie met dolfijnen die Stichting SAM in het Dolfinarium geeft aan onder andere kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum. Een demonstratie sessie om alle ouders en verzorgers van kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum zelf te laten zien, ervaren en horen wat deze therapievorm ook voor hun kinderen mogelijk kan betekenen. Hieronder een filmverslag van deze demonstratie sessie. Daarnaast een aantal SAM betrokkenen aan het woord om vanuit verschillende SAM belevenissen een impressie te geven over deze bijzondere dag. De film is mogelijk gemaakt door Dirk Somsen (DiSoFilm ), ouder van een SAM kind!
Een impressie van de Auti-Doe-Dag door diverse SAMMERS en SAM betrokkenen:
Ouders van SAM-kind Rutger:
Op het moment dat we zaterdagochtend 5 november bij de parkeerplaats van het Dolfinarium aankwamen, stonden er al heel veel auto’s. Rutger was totaal niet zenuwachtig voor deze dag. Hij had er juist zin in! Het leek wel alsof hij het bij het zien van al deze auto’s er nog meer zin in kreeg.
Wij als ouders hadden toch wel een beetje last van zenuwen: ‘het zal toch allemaal wel goed gaan?’ Hij had pas vier sessies in het Dolfinarium achter de rug en moest nu aan een groot publiek laten zien wat hij allemaal al had geleerd.
Zoals altijd werden we door de medewerkers van SAM heel hartelijk ontvangen. Bob, de jongen die tegelijk met Rutger de demonstratie mocht doen, zat al klaar.
Om 11:00 uur was het zover en gingen Bob en Rutger ieder met hun eigen therapeut, observant en dolfijntrainer naar hun eigen vlonder.
Rutger mocht al heel zelfstandig met de dolfijnen werken. Van tevoren had hij een lijstje gemaakt van de dingen die hij met de dolfijnen wilde doen. Martijn, de dolfijntrainer, vond het een goed lijstje en Rutger mocht aan de slag. Hij had er duidelijk plezier in. Af en toe keek hij ook naar het publiek en genoot volop van alle mensen die aan het kijken waren. Het was duidelijk te zien dat zijn zelfvertrouwen de laatste weken een enorme “boost” heeft gekregen. Het commando ‘hand schudden’, had hij pas één keer geoefend. Hij wilde het graag demonstreren en het ging heel erg goed!! Natascha, de therapeut, heeft Rutger geleerd om eerst even rust te nemen en zich te concentreren voordat hij het commando geeft. Aan de reactie van de dolfijn zie je of dit is gelukt: de dolfijn doet wat jij hem hebt “gecommandeerd” of hij doet het niet of verkeerd. Duidelijke communicatie en oogcontact zijn hiervoor erg belangrijk!
Rutger deed het erg goed en maakte goed contact met de dolfijn.
Na de speelsessie met Natascha in het water was de demonstratie afgelopen.
Tot onze grote verbazing vroeg Rutger aan Tischa of hij nog iets mocht zeggen. Tischa gaf hem de microfoon en Rutger richtte het woord tot zijn broertje. Hij wilde hem graag via deze speciale manier bedanken voor alle hulp en steun die hij aan Rutger geeft als het met Rutger minder goed gaat.
Dit was voor ons allemaal een verschrikkelijk ontroerend moment. We zullen dit nooit vergeten. Het heeft ons als gezin dichterbij elkaar gebracht. De dolfijntherapie heeft ons meer gebracht dan wij verwacht hadden. De dolfijnen, de fantastische mensen van Stichting SAM en het Dolfinarium laten Rutger ervaren dat hij ertoe doet. Wij zijn hen daar erg dankbaar voor!!
SAM-therapeut Tischa:
Vandaag verzorg ik het mondeling verslag per microfoon tijdens de demonstratiesessies van Stichting SAM. Vanuit het water komt een vraag terwijl ik door de microfoon de demonstratiesessie van ondertitels voorzie. Of de, bij de start van de therapie zo gesloten en onzekere Rutger, nog even wat mag zeggen. Ik geef hem de microfoon. Hij wijst naar de overkant en zegt: ‘kijk dat is mijn broer! Hij helpt mij altijd heel goed. Als ik boos word, blijft hij heel rustig en doet niet boos terug. Ik ben nu al veel minder vaak boos. Bedankt broer!’
Mensen vragen ons soms wat de therapie met kinderen kan doen. Bijvoorbeeld dit dus. Voor al het publiek, zo lief en stoer en helemaal zelf bedacht. Tranen in de ogen van al onze vrijwilligers. Dit is zo mooi en zoals vaak, zo onverwacht. Dat is waarom Stichting SAM er is en waarom therapie met dolfijnen zo bijzonder en zo fantastisch is!
SAM-observant Paulien:
Het was super bijzonder om te zien hoe Bob (18 jaar) samen met SAM-therapeut Marianne in het water aan het werk waren, evenals Rutger samen met SAM-therapeut Natascha. Het leek wel of het thema ‘overgave’ centraal stond. Bob en Marianne die zich volledig overgaven aan de rust. Liggend in het water, ogen dicht en genieten! Rutger die steeds meer initiatief neemt om met Natascha te stoeien, vertrouwen voelt en zich voldoende veilig voelt om zichzelf over te geven! Prachtig om te zien dat dit ene begrip ‘overgave’ zich kan uiten in twee uitersten: volledige rust en actief/druk zijn en dat het in dat kleine stukje water naast elkaar kan bestaan, zonder dat een ieder hier hinder aan ondervindt! Ik zeg: WAUW!
SAM-coördinator Marlou:
De Auti-Doe Dag in het Dolfinarium in Harderwijk is een initiatief van de NVA (Nederlandse Vereniging van Autisme) in samenwerking met het Dolfinarium. Vorig jaar werd deze dag voor het eerst gehouden en wegens groot succes is dit jaar de 2e Auti-Doe Dag georganiseerd. Stichting SAM is door de initiatiefnemers wederom in de gelegenheid gesteld om een demonstratiesessie te houden.
Daarnaast kon er een informatiestand worden ingericht vanwaar uit er individuele uitleg aan geïnteresseerden over het bijzondere therapeutische programma met behulp van dolfijnen kon worden gegeven. Veel ouders en kinderen die bekend zijn met autisme hebben zaterdag jl kennis kunnen maken met het speciale werk van Stichting SAM. Het was fijn om aan ouders meer duidelijkheid te kunnen geven over het scala aan mogelijkheden voor kinderen jong volwassenen met verschillende vormen van autisme. De praktijk leert dat het SAM-programma juist aan deze groep fantastisch kan toevoegen.
Dat Stichting SAM heel individueel maatwerk verricht, werd op unieke wijze geïllustreerd door de speciaal aangestelde SAmbassadeurs voor deze Auti-Doe Dag: Rutger en Bob. Zij vertaalden ieder, op hun hele eigen wijze, de speciale kracht van het programma.
De een met zijn bijzondere glimlach en ontwapende, ontspannen uitstraling, de ander met een echte dolfijnenshow en zeer treffende woorden.
Om aan te geven hoe snel het kan gaan:
Vorig jaar hebben Rutger en zijn ouders op de 1e Auti-Doe Dag kennisgemaakt met het werk van Stichting SAM. Afgelopen zaterdag verzorgde Rutger samen met zijn begeleiders Natascha (therapeut), Paulien (observant) en “zijn” hele speciale “eigen” dolfijnentrainer Martijn, een onderdeel van de demonstratiesessie. En hoe!!!! Eén van de doelen om aan te werken voor Rutger was het vergroten van zijn zelfvertrouwen.
Halverwege de presentatie nam hij spontaan de microfoon van onze, toch zeer ervaren speaker, Tischa Neve, over.
Resultaat: Tischa (en de rest van het SAM-team) was even sprakeloos en….zelfs tot tranen toe geroerd. Kortom: Op naar de 3e Auti-Doe Dag in Harderwijk!
Met zeer bijzondere dank aan alle Dolfinarium, Nederlandse Vereniging voor Autisme en SAM-mensen die dit voor en achter de schermen mogelijk hebben gemaakt.
SAM-observant Femke:
Een deel van de dag stond ik achter de SAM-stand bij restaurant de Dageraad. Er kwam een mevrouw richting onze stand en ik vroeg haar of ik haar wat mag vertellen over Stichting SAM en de therapie. Ze antwoordde dat ze Stichting SAM kent, een hele tijd geleden heeft ingeschreven, maar nooit is geweest met haar zoon. Ik vroeg haar of ze alsnog wil komen. ‘Nee dat hoeft niet meer’, zei ze, ‘het is al goed gekomen, nou ja, ik bedoel, hij is al groot’. Ik vroeg hoe oud hij nu is; ‘hij is 14 jaar’. Ik vertelde haar dat haar zoon met 14 jaar nog steeds van harte welkom is en dat er mogelijk nog meer ontwikkelingen gerealiseerd kunnen worden. Ze keek me een klein beetje verrast aan en zegt: ‘oh, nou, ik ga er nog eens naar kijken.’ Haar zoon kwam aangelopen en ik bood hem een sleutelhanger aan en zei ‘alsjeblieft’. Hij maakt vluchtig oogcontact en zei ‘dankuwel’.
Later op de dag ging ik met een aantal collega’s van SAM naar de laatste dolfijnenshow van deze bijzondere dag in het dolfijndomein. Om ons stonden tientallen ouders met kinderen, gezellig druk. Het begon, maar niet zoals het altijd ‘gewoon’ begint. Er werd uitgebeid aandacht gegeven aan wie welke rol speelt in het verhaal en wat er gaat gebeuren. Ook oefende iedereen in de zaal met hoe donker het kan worden. En dan begint het. Ik voelde het enthousiasme en de spanning in de zaal en werd overspoelt door een warm gevoel. De kinderen maakten geluiden en genieten volop. De show is werd beëindigd met een groot applaus. Wat is het toch mooi dat dit kan in het Dolfinarium. Dat zij een show kunnen maken die ook voor kinderen met autisme toegankelijk is. Ik werd en word er blij van!
Dolfijntrainer Bianca:
Wat een superdag! Ik heb zo genoten van het onvoorstelbare wat er steeds weer gebeurt tijdens de sessies.
Ik mocht met SAM-therapeut Marianne en SAM-observant Mare de sessie voor Bob verzorgen. Ik had het er helemaal zin in! Bob heeft heel hard gewerkt op het vlonder samen met Marianne. Onvoorstelbaar wat die jongen allemaal kan! Met veel humor en korte duidelijke instructies, is Bob heel goed te sturen. En dan die poppenoogjes van hem, geweldig! In het water kon Bob heerlijk ontspannen door lang uit, achterover in het water te gaan liggen.
Aan het einde van de sessie in het water hebben we nog gesprongen met de dolfijnen. De grote glimlach die toen op zijn gezicht kwam, dat gevoel is met geen pen te beschrijven. Wat heb ik wederom weer genoten van de Auti-Doe Dag, net als vorig jaar.
Wij (SAM-mensen, dolfijntrainers van het Dolfinarium en de dolfijnen) kunnen niet toveren, maar de combinatie van de verschillende factoren maakt het wel mogelijk om steeds weer tot een fantastisch resultaat te komen! Dank je wel Stichting SAM dat ik dit samen met jullie mag doen!
SAM-observant Mare:
’s Ochtends gaat al vroeg de wekker en hoewel het normaal wel eens moeite kost om op te staan, is dat vandaag niet het geval. Het is tijd voor de AUTI-DOE DAG. Een dag waar we met z’n allen al geruime tijd naar uit kijken en voorbereidingen voor treffen. Ik mag vandaag mee de vlonder op om te observeren tijdens de sessie van Bob. Bob is al eerder bij ons geweest, ik kijk er naar uit om hem en zijn familie weer te zien. Rutger, die met therapeut Natascha de vlonder op gaat, ken ik ook. Het is dan ook een fijn weerzien als iedereen er is.
Het is fantastisch om de sessie van Marianne en Bob te observeren. Bob blijkt nog veel onthouden te hebben en maakt mooie gebaren voor de dolfijn. Ook vraagt hij met gebaren een aantal keer aan Bianca, de dolfijntrainer of hij de vis aan de dolfijn mag geven. Samen met Bianca en Marianne maakt hij een mooie show. Zijn ouders en broer kijken vol trots vanaf de kant. Na het vlondergedeelte wordt de sessie afgesloten in het water. Bob en Marianne drijven in het water en kunnen zo oogcontact maken met de dolfijnen. Er is best wat vertrouwen (en lef, want het water is niet echt warm….) voor nodig om zo rustig te gaan liggen, maar Bob doet het zonder moeite, lijkt het.
Na de sessie is het tijd om te douchen en wordt er nagepraat over de sessie en hoe het thuis met Bob gaat. De ongedwongen sfeer waarin dit gebeurt, is kenmerkend voor het werk van Stichting SAM en zorgt ervoor dat ik met een voldaan gevoel naar huis kan gaan.
SAM-vriend, Hilly (Vriend van SAM, sponsorcommissie):
Ik heb praktisch de hele dag bij de SAM-informatiestand gestaan. Na een rustige ochtend, kwam de belangstelling zo rond het middaguur op gang, en hoe! De ouders die bij onze stand kwamen, waren open in hun verhalen. Zij wilden ook alles weten van de therapie, maar ook van het financiële stuk. Achter de stand kwam zo een hele mooie samenwerking tot stand tussen de “financiële” mensen van Vriend van SAM” en de therapeuten. De ouders kregen op deze wijze op praktisch al hun vragen antwoorden.
Je zag ook dat sommige ouders even gehoord wilden worden. Dat er even naar hen geluisterd werd en hier nam iedereen ook de tijd voor. Afgezien van het feit dat ik zelf ook wel weer wat heb bijgeleerd door te luisteren naar de verhalen van de aanwezige therapeuten, heeft deze dag mij ook heel veel voldoening gegeven.